domingo, marzo 18

Sólo Dios es Vencedor

وَ لا غَالِبَ الا الله
Los muros de la Alhambra están llenos de decoración caligráfica, normalmente son poemas de alabanza a los reyes de la dinastía Nazarí, alabanzas a Dios, extractos del Corán, etc.

Pero, si os fijáis, notaréis que hay una frase que se repite con más frecuencia. Es la que figura en la fotografía de arriba, se transcribe como "wa lâ galibun Îlâ Allah" (وَ لاَ غـَـلِـبٌ إلاَ اللـَّه ). Se podría traducir por "Sólo Dios es Vencedor".

Hay dos leyendas sobre el origen de la frase: ... (continúa en mi otro blog, en Guiris en Graná)

Tags:

sábado, marzo 17

Amhrán na bhFiann


Hoy suena en La Arbonaida Amhrán na bhFiann (A Soldier's Song)una canción compuesta por Peadar Kearney y Patrick Heeney, en 1907. Es una canción que forma parte de lo que se denomina Irish rebel music, un subgénero de la música folk irlandesa.

Amhrán na bhFiann era relativamente desconocido hasta que fue cantado por los rebeldes en la The General Post Office (GPO) durante el levantamiento de Easter Rising de 1916 y después en los campos de internamiento británicos.

El estribillo fue adoptado en 1926 como Himno Nacional de Irlanda, reemplazando al "God Save Ireland"


♫♫ Amhrán na bhFiann ♫♫

Amhrán na bhFiann

Sinne Fianna Fáil
Atá faoi gheall ag Éirinn
Buíon dár slua
Thar toinn do ráinig chughainn
Faoi mhóid bheith saor
Sean-tír ár sinsear feasta
Ní fhágfar faoin tiorán ná faoin tráill
Anocht a théam sa bhearna bhaoil
Le gean ar Ghaeil chun báis nó saoil
Le gunna scréach faoi lámhach na bpiléar
Seo libh canaig Amhrán na bhFiann



Tags:

viernes, marzo 16

Errores


El director de la Agencia Nacional de Metereología de Japón ha aparecido en televisión hace unos días. Lo hizo porque tenía que hacer unas declaraciones muy importantes: admitió que se había equivocado en sus últimas previsiones metereológicas y pidió perdón por ello a quien pudiera haber perjudicado con su error.

¡Qué difícil nos resulta hacer algo así la mayoría de las veces! Tanto que, nos parece un hecho noticiable el que alguien de cierta relevancia profesional admita un error y pida disculpas por él.

A mi, sinceramente, me merecería mucha confianza un político (por ejemplo) que, en un momento dado, admitiera que se ha equivocado y pidiera perdón por ello.

En mi caso, con mi enorme autoestima, tardé muchos años en ser capaz de aprender a decir frases como: "me equivoqué" o "no lo sé" .

Y, desde entonces, me satisface enormemente ser capaz de decirlas.

Elige



Elige la vida. Elige un empleo. Elige una carrera. Elige una familia. Elige un televisor, grande que te cagas. Elige lavadoras, coches, equipos de compact disc y abrelatas eléctricos.

Elige la sal, colesterol bajo y seguros dentales. Elige pagar hipotecas a interés fijo. Elige un piso piloto. Elige a tus amigos.

Elige ropa deportiva y maletas a juego. Elige pagar a plazos un traje de marca, en una amplia gama de putos tejidos. Elige el bricolaje y pregúntate quien coño eres los domingos por la mañana.

Elige sentarte en el sofá a ver tele-concursos que embotan la mente y aplastan el espíritu, mientras llenas tu boca de puta comida basura. Elige pudrirte de viejo, cagándote y meándote encima, en un asilo miserable, siendo una carga para los niñatos egoístas y hechos polvo que has engendrado para reemplazarte. Elige tu futuro. Elige la vida...

Pero ¿porque iba yo a querer hacer algo asi?. Yo eligí no elegir la vida, yo elegí otra cosa. ¿Y las razones?, ¡no hay razones!. ¿Quién necesita razones cuando tienes heroina?


De la película: Trainspotting (1996)
Dirigida por:
Danny Boyle




Choose Life. Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose a fucking big television, choose washing machines, cars, compact disc players and electrical tin openers.

Choose good health, low cholesterol, and dental insurance. Choose fixed interest mortgage repayments. Choose a starter home. Choose your friends.

Choose leisurewear and matching luggage. Choose a three-piece suite on hire purchase in a range of fucking fabrics. Choose DIY and wondering who the fuck you are on Sunday night. Choose sitting on that couch watching mind-numbing, spirit-crushing game shows, stuffing fucking junk food into your mouth. Choose rotting away at the end of it all, pissing your last in a miserable home, nothing more than an embarrassment to the selfish, fucked up brats you spawned to replace yourselves. Choose your future. Choose life...

But why would I want to do a thing like that? I chose not to choose life. I chose somethin' else. And the reasons? There are no reasons. Who needs reasons when you've got heroin?


From the film: Trainspotting (1996)
Directed by:
Danny Boyle

Tags:

The Blower's Daugther


Hoy suena en La Arbonaida The Blower's Daugther, una canción interpretada por Damien Rice y que apareció en la película Closer (2004).

Damien Rice es un cantautor irlandés que inicialmente fue cantante de Juniper, una banda de rock que abandonó cuando estaba a punto de grabar su primer álbum. Anduvo, a partir de ahí, tocando por numerosas ciudades de Europa hasta que formó un grupo que actuaba por las cafeterías de Dublín.

The Blower's Daugther fue incluido en su álbum de debut: O, del año 2002.

Me encanta esta canción. Creo que es lo mejor de la película.


♫♫ The Blower's Daughter - Damien Rice ♫♫


Damien Rice - The Blower's Daugther

And so it is
Just like you said it would be
Life goes easy on me
Most of the time
And so it is
The shorter story
No love, no glory
No hero in her sky

I can't take my eyes off of you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes off of you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes...

And so it is
Just like you said it should be
We'll both forget the breeze
Most of the time
And so it is
The colder water
The blower's daughter
The pupil in denial

I can't take my eyes off of you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes off of you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes off you
I can't take my eyes...

Did I say that I loathe you?
Did I say that I want to
Leave it all behind?

I can't take my mind off of you
I can't take my mind off you
I can't take my mind off of you
I can't take my mind off you
I can't take my mind off you
I can't take my mind...
My mind...my mind...
'Til I find somebody new



Tags:

jueves, marzo 15

Ja sóc aquí

Bueno, pues, de nuevo aquí. Ja sóc aquí, podría decir parafraseando al President Tarradellas cuando regresó, después de 28 años de exilio, a Catalunya. Quizás muchos de los que os pasáis de vez en cuando por este blog, no os hayáis percatado pero, la realidad es que he estado unos días descansando. Por eso se escucharon en La Arbonaida Goods Vibrations o Mediterráneo... formaban parte de "mi banda sonora" durante esos días. No os comenté nada porque guardo muy mal recuerdo de la última vez que me iba a marchar y avisé... así que esta vez, callé. Eso sí, me fui con los deberes hechos. Por ello La Arbonaida ha cumplido puntualmente (o casi): fui publicando algunos post que tenía preparados y, de camino, os leía aunque sin comentar. Y me fui al mar. No podía ser de otra manera. Debo de ser el tipo de tierra adentro que más añora el mar. No puedo pasar más de un par de meses sin oirlo, sin verlo, sin olerlo, sin bañarme en él. Pero... ya estoy de vuelta. Me he secado los pies, he sacudido la arena de entre mis dedos y vuelvo a la tarea. Y al ritmo habitual de La Arbonaida. Me alegro de volver a leeros. Saludos a todas y a todos. Nota: ¡Puedo sobrevivir sin usar un ordenador casi 24 horas seguidas!

Posted by Picasa

La excarcelación de... Inmaculada

Inmaculada Echevarría se fue. Y es que, hay vidas que no son vidas, son condenas. Y para ella la condena fue de 27 años. + Info: El País - La Arbonaida Tags:

miércoles, marzo 14

Alma Ausente


ALMA AUSENTE

No te conoce el toro ni la higuera,
ni caballos ni hormigas de tu casa.
No te conoce tu recuerdo mudo
porque te has muerto para siempre.

No te conoce el lomo de la piedra,
ni el raso negro donde te destrozas.
No te conoce tu recuerdo mudo
porque te has muerto para siempre.

El otoño vendrá con caracolas,
uva de niebla y montes agrupados,
pero nadie querrá mirar tus ojos
porque te has muerto para siempre.

Porque te has muerto para siempre,
como todos los muertos de la Tierra,
como todos los muertos que se olvidan
en un montón de perros apagados.

No te conoce nadie. No. Pero yo te canto.
Yo canto para luego tu perfil y tu gracia.
La madurez insigne de tu conocimiento.
Tu apetencia de muerte y el gusto de su boca.

La tristeza que tuvo tu valiente alegría.
Tardará mucho tiempo en nacer, si es que nace,
un andaluz tan claro, tan rico de aventura.
Yo canto su elegancia con palabras que gimen
y recuerdo una brisa triste por los olivos


Alma Ausente,
Extraido de: "Llanto por Ignacio Sánchez Mejías" (1935)
Autor: Federico García Lorca (1898 - 1936)
--------------------------------------------------------------


Una curiosidad, "Alma Ausente" en turco:

4. OLMAYANA CAN

Ne boğa biliyor seni ne incir ağacı,
ne atlar ne evindeki karıncalar.
ne çocuk biliyor seni ne de ikindi
çünkü ölüsün sen sonsuza kadar.

Ne taşın sırtı biliyor seni,
ne içinde için de çürüdüğün siyah saten.
bilmiyor seni sessiz anıların
çünkü ölüsün sen sonsuza kadar.

Sedef kabuktan borularla gelecek güz,
buğulu asmalar, kümelenmiş tepelerle,
ama kimse bakmayacak gözlerine
çünkü ölüsün sen sonsuza kadar.

Çünkü ölüsün sen sonsuza kadar
bütün ölüleri gibi yeryüzünün
bütün ölüleri gibi unutulmuş
cansız bir köpekler yığınından.

Kimse bilmiyor seni. Kimse. Ama türkünü söylüyorum ben.
Profilini söylüyorum geleceğe, inceliğini.
Anlayışının dile destan olgunluğunu.
Ölüme iştahını senin, ağzındaki tada.
Yiğit neşendeki kederi söylüyorum.

Kolay doğmaz, eğer doğarsa,
böyle katıksız, böyle güngörmüş Endülüslü.
İnceliğinin türküsünü söylüyorum inleyen kelimelerle
anarak üzgün bir yeli zeytin ağaçlarında.


Ignacio Sanchez Mejias İçin Ağıt
Federico Garcia Lorca

martes, marzo 13

Mediterráneo.



Hoy suena en La Arbonaida Mediterráneo, una canción del cantautor catalán Joan Manuel Serrat incluida en su álbum del mismo título publicado en el año 1971. Fue y es, sin duda, uno de sus mejores álbumes.

Contaba Serrat en una edición del álbum en México que la canción 'Mediterráneo' tuvo como primer título: 'Amo al mar' y como segundo titulo provisional: 'Hijo del Mediterráneo'. Creo que un título tan simple y evocador como "Mediterráneo" fue el más acertado.

El Mediterráneo es nuestro mar, es la cuna de nuestra civilización. Somos sus hijos y, como tales, lo amamos y respetamos. Es ese mar que, desde siempre, ha servido para unirnos y separarnos.


♫♫ Mediterráneo - Joan Manuel Serrat ♫♫


Mediterraneo
Quizá porque mi niñez
sigue jugando en tu playa
y escondido tras las cañas
duerme mi primer amor,
llevo tu luz y tu olor
por dondequiera que vaya,

y amontonado en tu arena
tengo amor, juegos y penas.
Yo, que en la piel tengo el sabor
amargo del llanto enterno
que han vertido en ti cien pueblos
de Algeciras a Estambul
para que pintes de azul
sus largas noches de invierno.

A fuerza de desventuras,
tu alma es profunda y oscura.

A tus atardeceres rojos
se acostubraron mis ojos
como el recodo al camino...

Soy cantor, soy embustero,
me gusta el juego y el vino,
Tengo alma de marinero...

Qué le voy a hacer, si yo
nací en el Mediterráneo.

Y te acercas, y te vas
después de besar mi aldea.
Jugando con la marea
te vas, pensando en volver.
Eres como una mujer
perfumadita de brea

que se añora y se quiere
que se conoce y se teme.

Ay, si un día para mi mal
viene a buscarme la parca.
Empujad al mar mi barca
con un levante otoñal
y dejad que el temporal
desguace sus alas blancas.

Y a mi enterradme sin duelo
entre la playa y el cielo...

En la ladera de un monte,
más alto que el horizonte.
Quiero tener buena vista.

Mi cuerpo será camino,
le daré verde a los pinos
y amarillo a la genista...

Cerca del mar. Porque yo
nací en el Mediterráneo.